Na de vakantie druk met werk, verkoop huis, verhuizen en aankoop nieuw huis. Weinig tijd dus voor bloggen, gelukkig wel voor velonauten.
Na de RDW ziek geworden en pas tijdens de vakantie echt hersteld. Dus bijna een maand (8pct) verloren in de voorbereiding naar RDW 2014 ;-)
Inmiddels ben ik weer een paar weken aan het trappen. De HIT training waar Wim Schermer over heeft geblogd heb ik ter harte genomen. De eerste keer trap ik mezelf meteen een nieuwe topsnelheid van 54.4 kmh, maar ook een zere knie, oude blessure. Gelukkig zit er een weekendje herstel tussen. Maandag weer. Wat me opvalt is dat het een hoop adrenaline losmaakt en me zelfvertrouwen geeft. Als ik er helemaal voor ga, kan ik tijdens de rit boven verwachting goed herstellen. Dat was wel anders met de zware bronchitis. De knie houdt zich nu ook goed.
Vandaag was het weer druk, dus geen rit-record, maar wel een RIS. Alle rustig trappende wielrenners die ik voorbij suis reken ik niet mee, ze moeten minstens hard willen, en liefst een rechtstreeks duel aan willen gaan.
In strak lycra staat hij klaar, wachtend voor het stoplicht. Helemaal links, want rechts staat stelletje met kleintje in zitje, je zou er maar op moeten wachten bij groen... Ik parkeer Magic Bullet netjes achter het stelletje. Hij kijkt naar ons en ik weet dat hij de uitdaging aan gaat. Bij het groen (jammer, meer dan 1kmh op mijn gemiddelde kwijt geraakt door het wachten), rijdt de racefietser langzamer weg dan ik dacht. Toch geen uitdaging? Toch wel! Met Twentse ridderlijkheid wacht hij me op, net als mijn vorige RIS. Deze fietser schat mijn snelheid tenminste goed in, en trekt gelijk met me op. Al bij 32kmh merk ik dat ik weg begin te lopen. Houd ik even in? Mwaaah, misschien heel even. Daarna HIT HIT HIT! Als ik in de buurt van de 50 kom, is de racefietser alweer piepklein in de spiegels...en ik moet alweer inhouden voor de volgende kruising. Kijken, uithijgen en doorgaan met dubbele portie adrenaline.
Achteraf voelde het wederom te gemakkelijk....beste racefietser, stop met die schattige ridderlijkheid. Knal weg bij het stoplicht en laat me werken om je in te kunnen halen! Als ik verlies, wil ik schroeiend rubber kunnen ruiken.
