Na afloop van de Strada test had ik nog een ritje gemaakt in een oude Mango. In veel opzichten vertoonde hij identiek rijgedrag als de Strada, maar minus het bekende 26" zwiepje, logisch. Deze oude Mango was niet erg snel, maar ja, dat kon aan vanalles liggen. Mijn interesse was gewekt en tevreden ging ik van Dronten terug naar huis. Ik wist wat ik wilde: een snelle Strada of Mango.
Natuurlijk bleven de advertenties voor tweedehands velomobielen uit. Na weken te hebben gewacht, elke dag op ligfiets.net, e-bay en marktplaats kijkend, besloot ik rond te gaan bellen. Velomobiel.nl had een oude, te kleine c-alleweder die me even aan het twijfelen bracht. Uiteindelijk niet gaan testen: oud is misschien niet betrouwbaar genoeg en te klein is nooit goed. Bij Sinnerbikes besloten ze net om hun demo Mango Sport te verkopen. Dat klonk als een kans. Dus op naar Groningen voor een testrit.
Mango Sport
De Mango Sport behoort duidelijk tot dezelfde ontwerpfamilie als de Strada en de Quest. De Mango Sport heeft, net als de oude Velomobiel.nl Mango, de zijkant achter weggesneden om gewicht te besparen. Binnenin is hierdoor minder bergruimte, maar nog steeds genoeg voor een laptoptas en wat fietsspullen. De door Sinnerbikes ontwikkelde Mango plus en de Mango Tour hebben deze wegsnijding niet en hebben daardoor meer bergruimte dan de Strada, die immers een groter achterwiel heeft. Ik vind de ranke vorm van de Mango Sport zeer geslaagd, de bergruimte voldoende en ik val meteen voor het uiterlijk van het demo model, grijs van boven en wit van onder. Wel zit de grijze top vol met haarscheuren en dus zal hij worden geleverd met nieuwe top. De witte bak heeft ook wat beschadingetjes, maar ik denk dat ik daarmee kan leven. Mijn indruk is dat de Mango Sport wat dunner, makkelijker te beschadigen, carbon heeft om gewicht te besparen. Ook is het nette dashboard er om gewichtsredenen eruit gelaten. Het is duidelijk een kale, lichte velomobiel: geen claxon, geen dashboard, een geperforeerd zitje (ook verbeterde ventilatie!), weinig verlichting. Met de 2x 10(!) versnellingen is de boodschap duidelijk: er moet hard gegaan worden.
Gaten in het zitje van de Mango Sport. Gewichtsbesparing, betere ventilatie met behoud van sterkte (aldus Sinnerbikes).
Een kaal, maar effectief dashboard in de Mango Sport: 1 hoofdschakelaar, een fietscomputer en een lampje dat, heel handig, los genomen kan worden om bijv. op de kaart te kijken. Het ziet er niet uit, maar het werkt en het weegt ook niets.
Binnenin de Mango ziet het er redelijk netjes uit, al blijf ik erbij dat de afwerking niet bij deze prijs hoort. Er zitten geen draaishifters op het stuurtje, maar flippers. Hierdoor wordt de greep wat groter, dus prettiger, maar bij sommige standen prikt er een flipper in je been. Ik wordt naar een fietspaadje begeleid door een Sinnerbikes medewerker en dan zet ik aan. Het frame voelt stijf aan, de versnelling die ik bereik lijkt op die in de WAW en ik zit zo boven de 35km/u. Het viaduct op valt mee, eraf ga ik 47km/u en ik weet het vast te houden op 40 op het vlakke stuk. Het stuurtje maakt dat de Mango een beetje zwabbert bij deze hoge snelheid; ik heb nog niet de ervaring om echt in een rechte lijn te gaan. Ook bij deze snelheid snijdt de Mango Sport de bochten lekker aan. Het schakelen gaat vlot en de flipper is nauwkeurig genoeg voor de cassette met 10 versnellingen. Dit wordt hem.
Wel wil ik wat verbeteringen voor de veiligheid, ten koste van een paar honderd gram gewicht. Uiteindelijk zit ik gewoon op de openbare weg, in de stad en op onverlichte boswegen. Dus twee (ipv 1) grote koplampen, een claxon voor in de stad en een rode bies waarmee de boven en de onderschaal afgetaped wordt voor betere zichtbaarheid. Twee weken later zal ik haar naar huis rijden, joepie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten