Kort na de zomervakantie had ik besloten om het bloggen tijdelijk te stoppen om me te focussen op, in willekeurige volgorde, de verhuizing, spullen in opslag brengen, het zoeken en kopen van een nieuw huis, en het werk dat in een enorme stroomversnelling is gekomen. Dat laatste heeft o.a. tot gevolg dat ik nu gedurende een maand 1 of meer dagen per week in het buitenland zit. Bovendien blijkt het huis kopen een lange sessie te zijn met eindeloze onderhandelingen en eindeloze onderzoeken. We willen eens iets anders dan een rijtjeshuis: een heel oud boerderijtje waar vanalles en nog wat mee aan de hand is...prima, nu alleen nog 'even' uitzoeken hoeveel alles moet gaan kosten. Ik zou er een aparte blog over kunnen starten...
Daarnaast wil ik er ook graag voor vrouw en kinderen zijn, dus dan is het keuzes maken. Gevolg: bijna het hele najaar niet gezeild en bijna niet geblogd...zucht...het komt wel weer. Hieronder een samenvatting van wat belevenissen. Een andere keer wat meer details.
Het is niet grappig om bijna frontaal aangereden te worden door een auto die gaat inhalen, in de mist, op een klein landweggetje.
Het is niet grappig om zo twee paar koplampen op je af te zien komen, over meer dan de volle breedte van het weggetje. Ze raasden met zo'n 120kmh op me af (80+40 van mezelf; je mag daar overigens 60).
Het is niet grappig dat daarna de auto omkeert en al toeterend achter je aan komt.
Het is niet grappig dat diezelfde auto je klem rijdt op een nog kleiner landweggetje.
Het is niet grappig dat diezelfde auto het portier voor je neus open smijt, net als je je velomobiel er langs probeert te wurmen.
Het is niet grappig dat de betreffende wegpiraat een heel verhaal wil beginnen dat je zo slecht zichtbaar bent (ik had mijn beide koplampen op volle sterkte aan).
Het is niet grappig dat hij niet verder kwam dan halverwege zijn eerste zin, omdat ik hem meteen onderbrak en hem helemaal de huid heb vol gescholden.
Het is niet grappig dat hij vervolgens bang achteruit stapte toen ik van hem eiste dat hij nu meteen aan de kant moest.
Het is niet grappig om letterlijk schuimbekkend van de adrenaline in je velomobiel te zitten.
Het is wel grappig om dit achteraf op te schrijven.
Het is niet grappig om 's morgens in de regen een lekke Greenguard te moeten wisselen.
Het is wel grappig om te ontdekken dat het lek veroorzaakt is door een vlijmscherp stukje vuursteen in de vorm van een haaientand.
Greenguard-killer
Het is fijn dat Magic Bullet een goede onderhoudsbeurt van Peter de Rond heeft gehad. Waarover later meer.
Het is niet fijn dat mijn iPhone GPS me in de steek liet, zowel bij het brengen als bij het terug rijden.
Het is wel fijn om een toeristische route door het Twentse landschap te fietsen omdat je GPS maf doet. Behalve als het aardedonker is.
Het is ook fijn om voor het eerst in je velonautische leven met 67km/h bij Oldenzaal de berg af te scheuren. En om dat nog een keer bij Ootmarsum te doen.
