dinsdag 15 januari 2013

Door de sneeuw

Gister door de sneeuw gereden (vandaag helaas niet). Prachtige landschappen, maar natuurlijk weereens vergeten foto's te maken. Op weg naar Borne lag er een aangereden ree dood op de weg. Treurig gezicht. Er stond een vuilniswagen bij...oorzaak van de aanrijding, vermoed ik, want ik kan me niet voorstellen dat hij zo bij het huisvuil gaat?! Ik weet niet of het lukt, maar je moet geen ree met je velomobiel aanrijden...

De route via Borne is minder goed schoon dan door Hengelo. Hengelo is dus een goed alternatief bij zware sneeuwval, maar was gister niet nodig. Heen moest ik rustig aan doen, ook al is de Supreme traag, ik was blij dat hij erop zit ivm grip. Geen moment problemen gehad, maar die ook niet opgezocht.

Terug kon ik lekker doortrappen, alles was schoon. Gemiddelde 26.57km/h, max 40.93km/h. Een stuk trager (15%) dan mijn PR van afgelopen vrijdag. Genoeg redenen:
1- De kou
2- Ik rij niet elke dag een PR
3- de Supremes zijn trager dan de Kojaks.

Misschien (gevoel), moeten de Supremes toch een beetje worden ingereden, ik had het idee dat het naar het eind vd tweede rit wat makkelijker ging, maar ja dat is altijd een snel stuk.

's Avonds een Abraham gemaakt met de buurt en dan blijkt dat veel mensen me al hebben gezien. De feedback is dat ik (buiten de stad althans) goed zichtbaar ben in het donker vanuit de auto, zowel voor als achter. Men heeft wel moeite in te schatten wat het is als ze achterop komen: een snel bewegende rode vlek is het enige wat ze zien.

2 opmerkingen:

  1. Een ree zou ik zeker niet proberen,
    Wim Schermer had al genoeg aan een meerkoet om flinke schade te hebben

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo,

    Die reactie op zichtbaarheid hoor ik hier ook wel eens, zowel voor als achter zien ze je goed, maar schrikken omdat ze in eerste instantie niet goed weten wat er aan komt.
    Zijn velomo's in Nederland al geen gemeengoed, in Noorwegen zijn ze echt een zeldzaamheid in het wild. ( herten weer niet, die lopen regelmatig in de weg hier )
    Groeten, Adri.

    BeantwoordenVerwijderen