dinsdag 29 januari 2013

Soms heb je van die dagen: tegenliggers

eigenlijk heb ik een hekel aan bloggen onder werktijd, maar dit moet ik effe van me afschrijven.

Vandaag zit ik eindelijk weer lekker te toeren, temperatuur omhoog, snelheid omhoog. Zie pendeltests Wim Schermer. Langzaam kruip ik op mijn Supreme achterband weer in de buurt van mijn PR op een Kojak: 29 km/h vs 31km/h. Nog steeds erger ik me aan Runtastic dat maar niet de pieksnelheden wil oppikken. Ik overdenk hoe ik dat inzichtelijk kan maken met een test vs andere Apps, want daar zitten aardige verschillen tussen merk ik.

Zo mijmerend kom ik bij een kruising over een breed fietspad, met stippellijn in het midden. Nu weer even opletten.

Fietsende tegenligger komt me tegemoet, zwabbert een beetje, rijdt nog langzaam van het oversteken maar blijft keurig op eigen baan. Ik denk dat ze me heeft gezien, dus ik toeter niet. Even de kruising scannen, geen verkeer maar wel rustig uitrollen (~28km/h). Terug naar de fietser. Precies op het moment dat we passeren zwenkt die opeens naar links! Ik kan niets meer doen en gelukkig zwenkt ze net op tijd weer terug. Het volgende moment is het alweer voorbij.

Even later, fietspad met dezelfde afmetingen komen er 3 fietsers tegemoet. 1 daarvan is een gehandicapte op 3 wieler, en die fietst naast een 2 wieler, breeduit op het pad. Deze passeer ik vaker en ik weet dat hij keurig opzij gaat. De derde fietser gaat voorop. Helaas gaat die voorste fietser zich ermee bemoeien. Deze gaat breeduit op het pad fietsen en gebaren dat ik langzamer moet...hierdoor ziet de gehandicapte mij niet meer en moet ik flink remmen en uitwijken om alles goed te laten gaan. Nou ja.

Nog geen honder meter verder komt een cross brommer mij tegemoet. Hij ziet me, maar onderschat (bewust?!) de snelheid (35km/h voor mij) waarop we samen op een flauwe bocht afkomen. Uiteraard snijdt hij deze vol over mijn baan, vlak voor mijn neus. dit is de enige situatie waar ik echt kan anticiperen: toeteren dan maar, en een klein beetje inhouden.

In het eerste geval zat iemand te slapen, in het tweede geval gaat iemand zich ergens goedbedoeld maar verkeerd mee bemoeien en in het derde geval had ik denk ik te maken met een opgefokte puber. Geen verwijt naar wie dan ook, maar de vraag voor mij blijft hoe ik beter om kan gaan met dit soort situaties. Nog defensiever rijden?! Nog meer lampen op mijn fiets?

Een kleine nuancering achteraf: Dezelfde avond rijd ik terug en krijg ik een telefoontje van mijn werk. Na de 1e weggedrukt te hebben besluit ik de 2e op te nemen, het is blijkbaar belangrijk. Ik wil naar huis (eten met de kids) en besluit dat ik wel rustig door kan rijden met 1 hand aan het stuur en bellen tegelijk (stom!). Uiteindelijk beland ik diagonaal middenop een kruising van twee fietspaden omdat ik met 1 hand de bocht niet kan nemen. Gelukkig hebben de twee fietsers die langs komen er geen last van, maar het leert mij weer wat bescheidenheid.

8 opmerkingen:

  1. vermijden kan je dit niet blijkbaar ,
    ik heb ook meer lampen dan de gemiddelde landingstrip op mijn waw inc een paar grote fluo en reflecterende strepen .
    maar als je bv zoals ik deze morgen op 500 meter afstand 2 fietser tegenkom die in zwarte kledij en zonder licht ( ene meen ik te kennen en ga die eens duidelijk moeten maken dat ook al doe je maar 2 km woon werk verkeer dat dit onder zelfmoord valt ) die dan nog eens een blind haaks kruispunt volledig tot tegen het voetpad afsnijden .
    tja dan is het gewoon even tot 10 tellen ,eens diep ademhalen en blij zijn dat die eikel niet met een suv reed .
    maar moet eerlijk zijn die airzound komt er bij toch ook in zenne

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bijna dagelijkse kost ook overdag tijdens mijn training rondjes.
    Ik heb mezelf maar aangeleerd om na dat soort situaties diep adem te halen, blij te zijn dat het ook deze keer weer goed is gegaan en weer naar de orde van de dag. Het heeft wel tot gevolg dat wanneer ik weer een rondje ga fietsen er soms door mijn hoofd gaat "van wat zal deze rit weer brengen", maar goed dit moet je snel van je afzetten anders wordt het fietsen geen plezierige aangelegenheid meer en dat wil niemand denk ik toch.
    In het verleden ging ik nog wel eens confrontaties aan, maar ook dit doe ik bijna niet meer, puur om niet de rest van de rit opgefokt af te maken. Laat ze maar de rambam krijgen.

    Groet,
    Marcel Q521

    BeantwoordenVerwijderen
  3. je doet er niks aan. We maken het allemaal mee... Als ik ook maar even twijfel aan het feit of ik wel gezien ben of gezien ga worden dan grijp ik vrij snel naar de claxon. De oogjes zitten dan wellicht dicht, de oortjes blijken dan toch wel te werken.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ook ik gebruik de claxon snel, al is het maar om mensen te waarschuwen dat er een bijzonder gevaarte aankomt. Maar ben het niet helemaal met Paul eens. Ook de oortjes blijken niet altijd te werken. Met muziek op de kop hoor je dudielijk minder. Zelf heb ik ook vaak de MP3 speler aanstaan (misschien niet zo slim, maar wel plezierig)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Thanks, gedeelde smart ;-)
    Die niet-werkende oortjes is voor mij de reden dat ik om Hengelo heen rijd. Daar heerst chronische doofheid op de weg. Een keer gelezen dat iemand een subwoofer in een Alleweder inbouwde. Wel muziek, niet op de kop, maar luid schallend door het Twentse landschap...misschien helpt dat.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Moet je je Mango uitvoeren in geel/zwart gestreept kleurpatroon ;-)

    Mensen zijn van oorsprong geprogrameerd daarop te reageren omdat giftige insecten of dieren dat vaak als waarschuwingskleurpatroon gebruiken.

    Het is zelfs zo effectief dat machinist vluchtdeuren die als experiment zwart/geel gestreept werden reizigers bang maakten. Nu zijn die deuren blauw.





    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik ben dan een gelukkig mens, geen last van tegenliggende fietsers hier, alleen tegenliggende auto's met problemen om het dimlicht te vinden. Trouwens ook geen fietspaden, dus daar ook geen keuze, gewoon op de rijbaan.
    Gewoon tot 10 blijven tellen is meestal de beste keuze. En van je afschrijven die frustraties, we voelen met je mee....
    Groeten, Adri.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @ Quezzt,
    Idd. Naast geel-zwart heb ik ook gedacht aan grote boze ogen voorop. Ook ingeprogrammeerd als aandachttrekker. Nadeel is dat er hier nogal wat paarden rond lopen. Geen idee hoe die daarop reageren, maar nu doen ze al maf als ze Magic Bullet zien. Wie weet wat er dan gebeurt.

    BeantwoordenVerwijderen